(Νουβέλα Ε.Φ.)
Από τότε που ο Σπριξ έπιασε αυτήν την θέση, του επαγωγέα εγγράφων υψηλής ασφάλειας στο τμήμα κοινωνικών προγραμμάτων, μέσα στο μικρό διάστημα των έξη μηνών κατόρθωσε να κερδίσει τρεις ΜΚΥ (Μονάδες Κοινωνικής Υπεροχής). Έτσι αδίστακτος καριερίστας που ήταν, τον φοβούνταν ακόμη και οι ανώτεροί του.
Εφάρμοζε κατά γράμμα τους κώδικες απασχόλησης και δεν άφηνε ούτε ένα δευτερόλεπτο ανεκμετάλλευτο. Σχολαστικότατος, δεν λογάριαζε τίποτε προκειμένου να διορθώσει λάθη, ακόμη και διευθυντών. Συνήθως ζητούσε ακρόαση, σύμφωνα με την τυπική διαδικασία και αφού ανέφερε το λάθος, πρότεινε και τις πιθανές εκδοχές διόρθωσής του.
Επάνω στο χρόνο περίμενε και την προαγωγή του σε Β' Υποδιευθυντή, αφού είχε διαρρεύσει από τους προγραμματιστές βαθμολογίων ο νέος πίνακας αξιολόγησης, όπου οι μονάδες αξιοκρατίας που είχε συγκεντρώσει ο Σπριξ, ξεπερνούσαν κατά πολύ τα προσόντα Β' Υποδιευθυντή.
Όλοι οι συνάδελφοί του, του μιλούσαν με κάποιο δέος, σαν να είχε ήδη ανεβεί στις ανώτερες θέσεις.
Μόνο ένας δεν τον υπολόγιζε. Ένας Δ' Υποδιευθυντής!.. Μάλιστα Δ' Υποδιευθυντής, τίτλος που γελοιοποιούσε την έννοια και δινόταν σε Κλητήρες και Αρχειοφύλακες.
Αυτός ο Δ' Υποδιευθυντής, κάποιος Βαρλόωρ, από τα "Απόρρητα Αρχεία" του δευτέρου υπογείου της Ε' πτέρυγας, που ανήκε και ο Σπριξ, και από τον οποίο ζητούσε συχνά διάφορα στοιχεία, είχε κάτι στη φωνή του, που υπέβαλλε. Κάτι απροσδιόριστο που τον εκνεύριζε, κάτι μισητό και συγχρόνως συμπαθητικό.
Όταν ο Σπριξ πήρε ακόμη τρεις ΜΚΥ, ήταν φανερό πως επάνω στο μήνα θα γινόταν Α' Υποδιευθυντής και σύντομα θα τον έβλεπαν στη θέση του Διευθυντή, και ασφαλώς θα ακολουθούσε ακόμη και η ανώτατη θέση... του Γενικού!..
Οι διάφοροι Διευθυντές του μιλούσαν σαν να 'ταν ίσος τους, προετοιμάζοντας μελλοντικές καλές σχέσεις.
Εκείνη την ημέρα ο Σπριξ σχολνώντας από το γραφείο, συνάντησε τον Βαρλόωρ, που ανέβαινε από το υπόγειο, στην κεντρική έξοδο. Προσποιήθηκε πως δεν τον είδε και προσπέρασε, αλλά...
- Τι γίνεται κύριε Σπριξ, παίρνεις δουλειά και στο σπίτι ;
- Αντίο σας κύριε.
Ήταν έτοιμος να εκραγεί. Πώς τολμούσε να τον αποκαλεί με τ' όνομά του, και στον ενικό! Ακούς εκεί "κύριε Σπριξ" με οικειότητα, και "παίρνεις δουλειά στο σπίτι!". Κανείς δεν τολμούσε να του μιλήσει μ' αυτόν τον τρόπο, ούτε Γενικός Διευθυντής.
- Μα σίγουρα είναι οι νέοι κώδικες και θέλεις να τους αποστηθίσεις, ε;
Έκανε πως δεν άκουσε, ενώ ασυναίσθητα έκρυψε μπροστά του το τσαντάκι με τις κωδικοδισκέτες κι απομακρύνθηκε εκνευρισμένος με επιτάχυνση. Άκουσε όμως τον άλλον να συνεχίζει.
- ...είναι όμως ανώφελο, στο λέω εγώ...
Την υπόλοιπη μέρα δε μπορούσε να απαλλαγεί από την μεσημεριανή εικόνα. Αυτός ο άνθρωπος, αυτή η φωνή που έμοιαζε να είναι σαρκαστική αλλά τελικά δεν ήταν, τον έφερνε σε μια εκνευριστικά αμήχανη κατάσταση, τον σμπαράλιαζε κυριολεκτικά.
Την επόμενη το 'χε ξεπεράσει μα κάθε τόσο τού 'ρχονταν "φλασάκια" από το χτεσινό περιστατικό, που τον σοκάριζαν.
Προτίμησε τα διάφορα στοιχεία που χρειαζόταν από το υπόγειο, να βάλει υφιστάμενούς του να τα ζητήσουν, ενώ μέχρι τώρα, για λόγους ασφάλειας και ταχύτητας, επικοινωνούσε ο ίδιος.
Το Πρόγραμμα Απόρρητων Κωδίκων αν και ήταν ενσωματωμένο στο Κεντρικό Δίκτυο, λειτουργούσε παράλληλα, και για λόγους ασφάλειας, σε κάθε πρόσβαση έπρεπε οι χρήστες να απευθύνονται στα επί μέρους Αρχεία δίνοντας κωδικοποιημένους αλφάριθμους, ενώ οι Αρχειοθέτες που τους έμπαζαν στο πρόγραμμα, δεν είχαν ιδέα για το τι αντιπροσώπευε το κάθε νούμερο. Ήταν σύνηθες φαινόμενο, στις άκρως απόρρητες περιπτώσεις, να πηγαίνουν στις αποθήκες αρχείων, αυτοπροσώπως οι υπεύθυνοι των αντίστοιχων τμημάτων.
Είχε απορροφηθεί από τη δουλειά του, όταν ήρθε η Φρίμπιλλα, η όμορφη γραμματέας του Γενικού, και φτιάχτηκε το κέφι του. Το τέλειο σώμα της σε συνδυασμό με την τσαχπινιά της δημιουργούσε ένα ακαταμάχητο σύνολο, που όχι μόνο δεν άφηνε αδιάφορο τον ψύχραιμο Σπριξ αλλά κυριολεκτικά τον συγκλόνιζε. Οι τελευταίες επαγγελματικές του επιτυχίες τον είχαν ανεβάσει πολύ στα μάτια όλων των κοριτσιών της πτέρυγας, συμπεριλαμβανομένης και της Φρίμπιλλα, κι ένα ειδύλλιο μαζί της τρεμόπαιζε στον ορίζοντα εδώ και καιρό. Μάλιστα είχε καταστρώσει και διάφορα σχέδια-σενάρια που θα έβαζε σε εφαρμογή την κατάλληλη στιγμή, και η στιγμή ήταν τώρα. Μόνο, που μόλις άκουσε το λόγο της άφιξής της, ανέβαλε τα σχέδιά του.
Του ζητούσαν να πάει σε μια σύσκεψη ανώτερων εμπιστευτικών στελεχών -μεγάλη του τιμή- και να φέρει τις προτάσεις του για ένα πρόγραμμα διοικητικής αναδιάρθρωσης που μελετούσαν τελευταία.
Στη σύσκεψη φάνηκε η δύναμη του Σπριξ. Μέχρι και ο Γενικός τον καλόπιανε, και υιοθέτησε τελικά την άποψή του.
Όταν γύρισε στο γραφείο του, η ενδοεπικοινωνία βούιζε ασταμάτητα. Άνοιξε γραμμή κι άκουσε τον ...Βαρλόωρ, τον Δ' Υποδιευθυντή να ωρύεται.
- Μη μου ξαναστείλεις αυτό το "βλήμα" τον γραμματέα σου, που μού 'κανε άνω-κάτω το αρχείο και τελικά δεν ξέρει τι θέλει. Πες μου τι θέλεις να σου το στείλω.
- Σας παρακαλώ πολύ κύριε...
Τόνισε το "κύριε" με σφιγμένα δόντια.
- Τι τρέχει κύριε Σπριξ;
- Ρωτάτε τι τρέχει; Τι αναίδεια! Απαιτώ σεβασμό όταν μου μιλάτε.
- Μη με καθυστερείς με ασήμαντα πράγματα, τώρα που μού 'πεσαν όλοι μαζί, από δέκα μεριές και θέλουν εξυπηρέτηση.
Και η γραμμή έκλεισε.
"Ε!.. αυτό είναι από τα άγραφα. Θα τον επιπλήξω, θα περάσει από πειθαρχικό για ασέβεια σε ανωτέρους, θα τον..."
Ένοιωσε να τρέμει ολόκληρος από τα νεύρα του.
"Θα εισηγηθώ την απόλυσή του, θα απαιτήσω την απόλυσή του... θα τον καλέσω αμέσως σε απολογία και θα τον παραπέμψω ανάλογα."
Έκανε να ανοίξει γραμμή αλλά σταμάτησε.
"Όχι, θα πάω εγώ ο ίδιος να του κάνω έκπληξη(!), να μην το περιμένει... θα τον τρομοκρατήσω(!), θα τα κάνει επάνω του!"
Βγήκε από το γραφείο του φουριόζος και κατευθύνθηκε προς το υπόγειο. Μέχρι να φτάσει, του είχε φύγει ο μεγάλος θυμός. Όταν άνοιξε τη μικρή πόρτα που έγραφε "Βαρλόωρ - Δ' Υποδιευθυντής" και αντίκρισε το βλέμμα του, κάτι συνέβη μέσα του. Αυτό το μίσος που είχε φουντώσει και του έκαιγε τα σωθικά, ανακατεύθηκε απροσδόκητα με άλλα συναισθήματα.
- Α! Ήρθες κύριε Σπριξ, πέρασε μέσα.
Η φωνή του λειτούργησε καταλυτικά. Ο θυμός του εξανεμίστηκε. Προχώρησε υπάκουα και άκουσε τον εαυτό του να μιλά υπηρεσιακά και να ζητά διάφορα στοιχεία που χρειαζόταν για την εργασία του. Ενώ ήταν έτοιμος να φύγει, πρόσθεσε.
- Θα ήθελα να μου στείλετε τους συμπληρωματικούς νέους κώδικες που θα έρθουν μέχρι το μεσημέρι.
- Νέοι κώδικες πάλι; Κώδικες... κώδικες... δεν ωφελούν σε τίποτε ουσιαστικό, παναθεμά τους. Μόνο γιγαντώνουν την γραφειοκρατία. Το αρχείο είναι γεμάτο εδώ και χρόνια με κώδικες που αλλάζουν συνέχεια και ξανάρχονται με άλλη διατύπωση. Σου το λέω εγώ, όλα αυτά είναι βλακείες...
Ο Βαρλόωρ έσκυψε επάνω στο πληκτρολόγιο, να συνεχίσει τη δουλειά του, ενώ δεν έπαψε να μουρμουρίζει. Ο Σπριξ άνοιξε την πόρτα βιαστικά και καθώς έβγαινε, ο Βαρλόωρ ψιθύριζε στον εαυτό του, " ...θέλουν κάψιμο όλα αυτά τα αρχεία... κουρδισμένα ανθρωπάκια...".
Η άφιξη του Επιθεωρητή αν και ήταν γνωστή από καιρό, εν τούτοις αναστάτωσε ολόκληρη την πτέρυγα. Πέρα από την καθαριότητα και την τάξη, ο Επιθεωρητής έδινε μεγάλη σημασία στις ιδιαίτερες αποδόσεις, στο συγκεκριμένο αντικείμενο του καθενός. Γινόταν πολύ αυστηρός για διάφορα θέματα που δεν τα υπολόγιζε κανείς, ενώ ξαφνικά μπορούσε να παραβλέψει εντελώς άλλα ουσίας.
Ο έλεγχος ήταν σε βάθος, σ' όλους τους τομείς. Δεν το περίμενε κι έτσι. Είχε ακουστά για ακραίες περιπτώσεις, υπεραυστηρών ελέγχων, αλλ' αυτό παραήταν. Ξεφύσησε με ανακούφιση όταν ο Επιθεωρητής είπε ένα "εντάξει" κι έφυγε από το γραφείο του.
Ήταν απασχολημένος με το συμμάζεμα του γραφείου του όταν μπήκε ο Έτνο από το διπλανό γραφείο.
- Τι έγινε εδώ! Σε ξετίναξε ο αφιλότιμος.
- Λίγο υπερβολικό;
- Κάθε άλλο. Ήταν σχεδόν μια ώρα στο γραφείο σου κι ανησυχήσαμε. Τι σου 'λεγε τόσην ώρα;
- Τίποτε το ιδιαίτερο. Έλεγξε σχολαστικά ό,τι αφορά το αντικείμενο της εργασίας μου. Το ίδιο θα 'κανα κι εγώ στη θέση του.
Ο άλλος έκανε μια κωμική γκριμάτσα αποδοκιμασίας.
- Υπερβολικός όπως πάντα και αυστηρός με τον εαυτό σου. Πάντως όταν βγήκε από το γραφείο σου, είδαν ένα έγγραφο που του είχε πέσει, με την ένδειξη ΒΝ-39. Το μόνο που έχω μάθει γι αυτό, γιατί τα πάντα τα καλύπτει πυκνό μυστήριο, είναι ότι πρόκειται για το πιο σύγχρονο πακέτο. Αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα...
- Τι θέλεις να πεις.
- Έλα τώρα, μην κρύβεσαι. Ασφαλώς μαζί με τη νέα προαγωγή, σου ανάθεσαν και το νέο πρόγραμμα. Όλα τα σενάρια εκεί καταλήγουν.
- Δεν ξέρω τι λες. Η φαντασία σας οργιάζει. Αν δεν ήσουν ο πιο αστείος συνάδελφος του ορόφου, θα σε πετούσα έξω με τις κλωτσιές.
Ο Έτνο πήρε μια πολύ κωμική έκφραση, κάτι μεταξύ λύπης και απέχθειας, που έκανε τον Σπριξ να γελάσει.
Έχοντας στο μυαλό του την τελευταία συζήτηση ο Σπριξ, προχωρούσε στον διάδρομο του υπογείου των αρχείων, όταν είδε τον ...Επιθεωρητή να μπαίνει στο γραφείο του ...Βαρλόωρ!
"Αυτόν είναι που θα τον κάψει!", σκέφτηκε χαιρέκακα. Πλησιάζοντας άκουσε γέλια. Όταν έφτασε στο ύψος του γραφείου, από την ανοιχτή πόρτα, είδε τον Επιθεωρητή να συζητά με οικειότητα με τον Βαρλόωρ και κάθε τόσο ξεσπούσαν σε τρανταχτά γέλια.
- Πέρασε μέσα κύριε Σπριξ. Του είπε γελώντας ο Βαρλόωρ.
- Έχω μια δουλειά να τελειώσω στα αρχεία...
- Μα περάστε μέσα κύριε Σπριξ. Προέτρεψε κι ο Επιθεωρητής.
Ο Σπριξ μπήκε υπάκουα στο γραφείο, χωρίς να χάσει το υπηρεσιακό του ύφος.
- Σας ακούω.
Ο Βαρλόωρ πήρε το μπουκάλι με το ποτό, που έπινε μαζί με τον Επιθεωρητή, έβαλε σ' ένα καθαρό ποτήρι και το πρόσφερε στον Σπριξ.
- Έλα κάτσε και πιες ένα ποτό μαζί μας.
- Όχι, όχι ευχαριστώ. Δεν έχω πιει ποτέ μου. Δεν...
- Πιες το, είναι ελαφρύ, δεν θα πάθεις τίποτε. Είπε ο Επιθεωρητής κάπως επιτακτικά.
Ο Σπριξ υπάκουσε μηχανικά, πίνοντας μονορούφι το ποτό. Δεν ήταν άσχημα. Μάλιστα μετά από λίγο αισθάνθηκε μια πρωτόγνωρη ευφορία, κι άλλαξε για λίγο η σκέψη του.
Του φαινόταν εντελώς φυσιολογικό να βλέπει τον Επιθεωρητή να έχει αράξει στο μικρό γραφείο του Δ’ Υποδιευθυντή, ενώ ο Βαρλόωρ όρθιος να μιλά σαν ρήτορας ακατάπαυστα, κουνώντας με χάρη τα χέρια του.
- Κι ύστερα ρε παιδάκι μου κάνε λίγο κράτει. Δεν είναι η ζωή μόνο δουλειά και δεν χρειάζεται να τρέχουμε. Τι περισσότερο θα κερδίσουμε αν φτάσουμε στο στόχο μας πέντε λεπτά νωρίτερα;
- Μα εδώ βασίζεται όλο το σύστημα και η εξέλιξη.
- Ποια εξέλιξη; Είναι παραμύθι η εξέλιξη!.. Υποβάθμιση θες να πεις.
Ο Σπριξ ανασκουμπώθηκε. Αισθάνθηκε να βρίσκεται στο δικό του γήπεδο και μια νέα αίσθηση, μια όρεξη για συζήτηση, τον γαργαλούσε. Με ύφος ειδικού και γνώστη άρχισε τον βομβαρδισμό με τις θεωρίες του περί συστήματος και εξέλιξης.
- Δεν έχετε δίκιο κύριε Βαρλόωρ. Όλα αυτά τα τεχνολογικά επιτεύγματα, όλες οι ανέσεις που απολαμβάνετε εσείς, πώς νομίζεται ότι έρχονται; Ουρανοκατέβατα; Μόνο με την τέλεια οργάνωση και την αυστηρή τήρηση των διατάξεων...
- Τρίχες!...
Σε άλλη περίπτωση ο Σπριξ θα είχε βγει από τα ρούχα του, μα τώρα δεν είπε κουβέντα, παρά ευχαρίστησε τους συνομιλητές του και αφού χαιρέτησε υπηρεσιακά, έφυγε.
Αμέσως μόλις έστριψε στον διάδρομο για το γραφείο του, μια έκπληξη τον περίμενε. Η Φρίμπιλλα ερχόταν όλο χάρη, κρατώντας έναν φάκελο στο στήθος.
- Κοίτα σύμπτωση. Τώρα μόλις έφευγα, γιατί δεν σας βρήκα στο γραφείο σας. Σας έφερα για εξέταση κάποια έγγραφα.
- Έλα, πέρασε.
Της άνοιξε την πόρτα και την άφησε να περάσει πρώτη. Καθώς περνούσε από κοντά του το στήθος της τρίφτηκε επάνω του, και το άρωμά της τον μέθυσε περισσότερο κι απ' το ποτό του Βαρλόωρ.
Έκλεισε πίσω του την πόρτα και της έπιασε το χέρι. Κάτι σαν ηλεκτρική εκκένωση τον διαπέρασε κι αισθάνθηκε την Φρίμπιλλα να τρέμει.
- Ξέρεις Φρίμπιλλα, από καιρό θέλω να σου πω ...
Δεν χρειάστηκε να πει τίποτε άλλο, γιατί αυτή τον αγκάλιασε και κόλλησε τα χείλη της στα δικά του. Έχασε τον κόσμο γύρω του. Επακολούθησαν σκηνές χωρίς λόγια, ο καναπές του γραφείου αναστέναξε, ενδοεπικοινωνίες κουδούνιζαν χωρίς να παίρνουν απάντηση. Τελικά η Φρίμπιλλα, αφού του αποκάλυψε πως ήταν καιρό ερωτευμένη μαζί του όπως κι αυτός, έφυγε μ' ένα αποχαιρετιστήριο καυτό φιλί, και τον άφησε σύξυλο, μ' ένα ηλίθιο χαμόγελο στο πρόσωπό του.
Ήταν ακόμη χαμένος στις τελευταίες σκηνές πάθους, όταν μπήκε στο γραφείο του ο Βαρλόωρ, με κόκκινη μύτη και τα χνώτα του να βρωμοκοπάνε αλκοόλ.
- Δώσε μου το φάκελο με την τελευταία πρότασή σου... μπα τι βλέπω; Είχαμε παιχνιδάκια; Την κατάφερες την πιτσιρίκα;
- Σας παρακαλώ κύριε Βαρλόωρ!...
- Εγώ όλα τα μυρίζομαι. Δε μου ξεφεύγει τίποτε. Την πήδηξες, την πήδηξες;
- Δεν σας επιτρέπω κύριε Βαρλόωρ!...
- Άσε τις σαχλαμάρες, ήταν ωραία; Έχει κάτι βυζάρες άλλο πράμα, και τι σεξουλιάρα, τι κορμάρα, μανούλα μου!..
- Πώς τολμάτε; Έξω από το γραφείο μου!.. άρχισε να ωρύεται ο Σπριξ.
Ο Βαρλόωρ πήρε το φάκελο πάνω από το γραφείο, χωρίς να ιδρώνει τ' αυτί του από τις έξαλλες φωνές του Σπριξ, και μ' ένα πονηρό χαμόγελο αποχώρησε.
Ο Σπριξ περίμενε στο θάλαμο σκεφτικός, ψάχνοντας με το μυαλό του, πώς να αρχίσει και τι να πει. Όταν ήρθε η σειρά του και μπήκε στο γραφείο, η αμηχανία του μεγάλωσε, μα πριν ακόμη καθίσει, ο Ψυχαναλυτής άρχισε να του μιλά για ενδιαφέροντα οικονομοτεχνικά και διοικητικά θέματα. Σε λίγο, παρασυρμένος ο Σπριξ, μπήκε στη συζήτηση κι άρχισε να μιλά με παρρησία για τα διοικητικά του καθήκοντα και την μελλοντική προαγωγή του, ενώ ο άλλος με κατανόηση σιγόνταρε εκεί που χρειαζόταν, σαν έμπειρος τιμονιέρης, ώστε να μην σταματήσει η εκμυστήρευση, που κατάληξε στο μεγάλο πρόβλημα, τον Δ' Υποδιευθυντή.
- Δεν ξέρω τι να κάνω. Μ' έχει αναστατώσει. Είναι θρασύς, άξεστος και θά 'λεγα... παρανοϊκός, παράξενος, τρελός!..
- Σ' αυτές τις θέσεις, που δεν απαιτούνται ιδιαίτερες ικανότητες, βάζουν συνήθως άτομα χαμηλόδεικτα, ακαλλιέργητα, που δυστυχώς συχνά ανασκαλίζουν απόρρητα αρχεία, ας πούμε κλειδιών, καταλόγων αξιοκρατίας, ταυτοτήτων...
- Και γιατί να συμβαίνει αυτό. Πώς είναι δυνατόν να αφήνουν να συμβαίνει, γιατί δεν τους αλλάζουν;
- Δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα. Αν ήταν κάτι που θα μπορούσε να γίνει, οπωσδήποτε θα το έκαναν, γιατί τα προγράμματα λειτουργίας...
Ο Σπριξ δεν τον άφησε να ολοκληρώσει.
- Και το κακό είναι που δε μπορώ να τον επιπλήξω. Κάτι μέσα μου με σταματά, όταν είμαι εκνευρισμένος και κάνω πάντα πίσω. Δεν καταλαβαίνω... δε μπορώ να ερμηνεύσω αυτές τις αναστολές μου.
- Οπωσδήποτε θα ψάξουμε για την βαθύτερη αιτία. Κάτι άλλο κρύβεται κάτω από όλα αυτά, αλλά με υπομονή θα το ανακαλύψουμε. Αρκεί να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να μου μιλάς ελεύθερα για όλα τα προβλήματά σου, είτε είναι θέμα της εργασίας σου, είτε συναισθηματικό, σεξουαλικό κι ό,τι άλλο σε απασχολεί.
Ο Σπριξ έμεινε σκεφτικός για μεγάλο διάστημα, ώσπου αντίκρισε το φιλικό χαμόγελο του άλλου.
- Δεν ξέρω . . . είναι πολύ τρελή η σκέψη μου. Να ...μου πέρασε από το μυαλό...
- Μιλήστε ελεύθερα παρακαλώ. Δεν τα είπαμε; Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να τα λέμε όλα.
Κάτι τον εμπόδιζε να συνεχίσει.
- Δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία.
- Καλά, καλά να μην σε πιέζω. Ούτως ή άλλως πέρασε η ώρα μας. Θα τα πούμε την ερχόμενη Τρίτη. Κάνε έναν κατάλογο των θεμάτων που σε απασχολούν και θέλεις να συζητήσουμε.
Από το γιατρό, αν και δεν είχε ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο, έφυγε ξαλαφρωμένος. Μια αισιοδοξία τον γέμιζε λίγο-λίγο, κι έφτασε στο σπίτι του σχεδόν ενθουσιασμένος.
Στο γραφείο τα πράγματα πήγαιναν καλά. Τα πάντα ήρεμα κι ωραία. Όσο για το συναισθηματικό, η Φρίμπιλλα δέχτηκε μ' ενθουσιασμό την πρότασή του για δείπνο, κι ήταν όλος χαρά. Είχε ξεχάσει και τον Βαρλόωρ και τον Ψυχαναλυτή και περίμενε πώς και πώς το Σαββατόβραδο για το ραντεβού του.
Την Παρασκευή όμως, λίγο πριν σχολάσει, συνέβη το μοιραίο.
Μπήκε στο γραφείο του ο ...Βαρλόωρ, χωρίς καν να χτυπήσει την πόρτα, φέρνοντάς του ένα πακέτο μικροδισκετών.
- Επειδή πρέπει να φύγω αμέσως, σου φέρνω το πακέτο που μου ζήτησες. Κάτσε να τεστάρουμε στα γρήγορα τον κατάλογο ...ω! ρε γαμώτο ξέχασα τον κατάλογο στο γραφείο μου...
Και πριν προλάβει ο Σπριξ να αντιδράσει ο άλλος συνέχισε.
- ...να πάρε τα κλειδιά και πετάξου να φέρεις τον κατάλογο. Είναι επάνω στο γραφείο μου.
Έμεινε άναυδος. Για μερικά λεπτά το μυαλό του σταμάτησε. Νόμιζε πως θα εκραγεί. Το αίμα του ανέβηκε στο κεφάλι και τ' αυτιά του χτυπούσαν σαν τυμπάνια. Ύστερα ένα κρύο ρεύμα τον διαπέρασε, λες και του έκαναν ένεση με ηρεμισττικό, και ήσυχα πήρε τα κλειδιά σπεύδοντας να εκτελέσει την παραγγελία.
Ο Βαρλόωρ έπεσε σε μια πολυθρόνα, φωνάζοντάς του.
- Κάνε γρήγορα, γιατί βιάζομαι. Και βουλιάζοντας στα αφράτα τοιχώματα της πολυθρόνας μονολόγησε, ...πολύ κουραστική η σημερινή μέρα!
Το ραντεβού του με την Φρίμπιλλα ματαιώθηκε, γιατί αισθανόταν πολύ χάλια. Έμεινε κλεισμένος στο σπίτι όλο το Σαββατοκύριακο σε άσχημη κατάσταση. Όλη την ώρα σκεφτόταν πότε να έρθει η Τρίτη για να πάει στον Ψυχαναλυτή. Οι δυο μέρες στη δουλειά, τον επανέφεραν στην ρουτίνα, αλλά μέσα του σαν κάτι να σιγόβραζε, κάτι που του θύμιζε κάθε τόσο ότι έχει πρόβλημα.
Στο γιατρό πήγε νωρίτερα στο ραντεβού και περίμενε, λες και η παραμονή του και μόνον, εκεί, θα τον ανακούφιζε.
Ο γιατρός θυμόταν κάθε λεπτομέρεια από την προηγούμενη συζήτησή τους και συνέχισε ακριβώς από εκεί που είχαν σταματήσει, σαν να άνοιξε ένα βιβλίο στο σημείο του σελιδοδείχτη.
- Λοιπόν, την προηγούμενη φορά, απ΄ ότι βλέπω στην κάρτα σου, είχαμε αφήσει απ' έξω το συναισθηματικό-σεξουαλικό θέμα, γι αυτό προτείνω να ξεκινήσουμε κατ' ευθείαν απ' αυτό. Για μίλησέ μου, για την ερωτική σου ζωή, για τις σεξουαλικές σου σχέσεις.
Ο Σπριξ πήγε να μιλήσει, μα δεν έβγαινε λέξη από το στόμα του. Ο άλλος χωρίς να δείξει ότι αντιλήφθηκε το κομπλάρισμά του, έγινε ακόμη πιο φιλικός.
- Δεν έχεις έναν ερωτικό δεσμό, κάποια σχέση με γυναίκα; Δηλαδή θέλω να πω, μια οποιαδήποτε σχέση, τέλως πάντων, γιατί και στην περίπτωση που είσαστε γκέι...
- Όχι, όχι... Δεν υπάρχει... δεν νομίζω να είναι εκεί το πρόβλημα... και σχέση έχω με μια κοπέλα, και όλα πάνε καλά...
- Κάντε μου τη χάρη κι αφήστε εμένα να βγάζω τα συμπεράσματα... Καλό θα είναι να μου μιλάτε ελεύθερα. Δεν σας το είπα κι από την αρχή; Να είσαστε ειλικρινής, για να βρούμε την αιτία του κακού. Έτσι θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε στη θεραπεία. Κι εξ άλλου ότι λέτε σε μένα είναι άκρως απόρρητα. Αυτό πρέπει να το γνωρίζετε. Μιλήστε μου ελεύθερα, ανοίξτε μου την καρδιά σας.
Γέρνοντας πάνω από το κεφάλι του Σπριξ, άρχισε να του μιλά και λες κι ήταν φίλος από τα παιδικά του χρόνια.
- Είναι όμορφη; Έχει ωραίο σώμα, στήθος, πιασίματα...
Ο Σπριξ στριφογύριζε αμήχανα στην πολυθρόνα του.
- Ξέρετε, να...
- Ήρθατε σε ερωτικές περιπτύξεις; Την πήγες στο κρεβάτι... το κάνατε... την πήδηξες;
Τινάχτηκε όρθιος από την πολυθρόνα του με κατακόκκινο πρόσωπο. Ήταν έτοιμος να εκραγεί, αλλά ο γιατρός τον ηρέμησε με τη γλυκιά του φωνή.
- Ηρέμησε, ηρέμησε... Μη στεναχωριέσαι. Δεν χρειάζεται να μιλήσεις τώρα για θέματα που σ' ενοχλούν...
- Δε νομίζω να είναι το πρόβλημα εκεί. Αλλού είναι ...να θέλω να πω...
Σταμάτησε για λίγο κι ύστερα παίρνοντας θάρρος από το γεμάτο κατανόηση βλέμμα του Ψυχαναλυτή, συνέχισε ορμητικά.
- Αναρωτιέμαι αν είμαι άνθρωπος, ή ανδροειδές... το καινούργιο μοντέλο ΒΝ-39 !
Ο Ψυχαναλυτής ταράχτηκε αλλά δεν το έδειξε. Χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, τον κοίταξε κατ' ευθείαν στα μάτια. Πλατάγισε τα χοντρά του χείλη, ξερόβηξε, και η μπασαρισμένη, τώρα, φωνή του έγινε πιο πειστική.
- Να σου πω φίλε μου. Η περίπτωσή σου είναι πολύ λεπτή, χωρίς να είναι ανησυχητική. Αν έχεις λίγη υπομονή για να μ' ακούσεις, θα σου λυθούν όλες οι απορίες.
Σηκώθηκε κι έφερε ένα μικρό δοχείο με ταμπλέτες. Πήρε μία και την έδωσε στον Σπριξ.
- Πάρε αυτήν τώρα αμέσως για να ανακουφιστείς, και τις υπόλοιπες μία την ημέρα για μια εβδομάδα. Θα ξαλαφρώσεις με μιας από όλο αυτό το πρόβλημα.
Ύστερα άρχισε να βηματίζει αργά μέσα στο γραφείο
- Τώρα τελευταία, η ραγδαία αύξηση των νέων στοιχείων που μας βομβαρδίζουν καθημερινά μ' έναν ανοδικό δείκτη επιτάχυνσης, έφτασε σε οριακά επίπεδα. Όλοι ανεξαιρέτως έχουν κάποιο πρόβλημα προσαρμογής, που εκδηλώνεται με ποικίλους τρόπους, αλλά που μαθηματικά καταλήγουν στο ίδιο καταφύγιο, την ανία.
Άλλαξε τόνο στη φωνή του, πιο ρουτινιάρικο και συνέχισε με γρηγορότερο ρυθμό.
- Δεν πρέπει να απογοητευόμαστε. Η Κυβέρνηση έχει μεριμνήσει για όλα αυτά τα προβλήματα, εφαρμόζοντας το "Τρίπτυχο της επιτυχίας". Αυξάνοντας την παραγωγή με εναλλακτική επιτάχυνση σε όλα τα επίπεδα, περιορίζεται ο "Χρόνος ανίας", που είναι και η δικλείδα του προβλήματος. Παράλληλα το αξιοκρατικό βαθμολόγιο κινείται ήδη χωρίς διακρίσεις, όπως προβλέπει η 14-Κ35 Συνταγματική τροποποίηση που πρόκειται να κατατεθεί τους προσεχείς μήνες...
Τον κοίταξε με νόημα και συνέχισε.
- Καταλαβαίνεις τι απόδοση, τι παραγωγικότητα υπάρχει σ' όλους τους τομείς; Καταλαβαίνεις, τόσα άτομα απασχολούνται σε διάφορες δουλειές χωρίς να τους χρειάζονται, μόνο και μόνο για να απασχολούνται και να δουλεύει το σύστημα; Αντιλαμβάνεσαι πόσα προβλήματα ψυχοδιανοητικής φύσης έχουν λυθεί με αυτήν την έξυπνη Κυβερνητική εφαρμογή και πως το "Σύνδρομο της ανίας" τείνει να εξαλειφθεί; Είσαι διοικητικό στέλεχος και νομίζω πως καταλαβαίνεις την αξία αυτού του Κυβερνητικού προγράμματος.
Σταμάτησε να περπατάει και τον κοίταξε με νόημα.
- Νομίζεις θα μπορούσε ποτέ ο άνθρωπος να πάψει να είναι μηχανή; Τόσα χρόνια δεν έπαψε να παίζει αυτό το ρόλο, σε σημείο που είναι αδύνατο να κάνει τώρα πίσω. Αντιλαμβάνεσαι πως μόνο με διεξόδους ουσίας επιτυγχάνονται λύσεις. Λύσεις που εξυπηρετούν τα συστήματα.
Ύστερα η φωνή του πήρε επική χροιά.
- Τι είμαστε εμείς; Τα μικρά γραναζάκια, οι μικρές βιδούλες μιας τεράστιας κρατικής μηχανής, που δεν έχουν λόγο στις αποφάσεις που καθορίζουν την πορεία της. Μέσα σ' ένα μηχανοποιημένο κόσμο, είτε είμαστε άνθρωποι, είτε διάφορα μηχανικά μοντέλα, ή ανδροειδή τον ίδιο σκοπό επιτελούμε. Μπορώ να σε βεβαιώσω ότι στον διοικητικό τομέα και κυρίως στις ανώτατες διοικητικές θέσεις, και ιδιαίτερα στα τμήματα υψηλής ασφάλειας, όπως το δικό σου, οι ΒΝ-39 ενδείκνυνται.
- Δε μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχουν τα όσα -αν και πολύ ενδιαφέροντα- λέτε, με το ερώτημα που σας έθεσα.
- Πράγματι, φαινομενικά, δεν έχουν καμιά σχέση, και ζητώ συγνώμη για τη σύγχυση ...αλλά πρώτη φορά είχα περίπτωση σαν τη δική σας, εκτός πρωτοκόλλου θέλω να πω, γιατί πράγματι χρειάζονται τουλάχιστον τρία χρόνια προεργασίας για να γίνει ομαλά η αποκάλυψη ταυτότητας στο Υποκείμενο, ώστε ν' αποφύγουμε το σοκ. Ασφαλώς θα υπάρχει πρόβλεψη για περιπτώσεις σαν την δική σου, αλλά θα χρειαστώ λίγο χρόνο για να συντονιστώ.
Και συνέχισε με συνωμοτικό ύφος.
- Βέβαια δεν καταφέραμε, προς το παρόν, να καταργήσουμε τον α' Συνταγματικό νόμο, που κατοχυρώνει την ανθρώπινη υπεροχή έναντι οποιουδήποτε μοντέλου ανδροειδών. Οι αναστολές σου κι όλο αυτό το μπλοκάρισμα με αυτόν τον ...πώς τον λένε ...Βαρλόωρ οφείλονται ακριβώς σ' αυτό το θέμα. Είναι ο μοναδικός αμιγής άνθρωπος στην πτέρυγά σου!...
Ο Σπριξ γύρισε το κεφάλι του προς το παράθυρο και κοίταζε έξω αφηρημένα, ενώ ο άλλος συνέχιζε με στόμφο.
- Τα νέα μοντέλα ΒΝ-39 είναι τα τελειότερα που έχουν κατασκευαστεί ως τώρα. Με ενενήντα πέντε τοις εκατό μηχανικά εξαρτήματα και συνθετικούς βιοιστούς, αποτελούν τα πιο ανθεκτικά ανδροειδή που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Έχουν τεράστια χωρητικότητα οργανικής μνήμης, ταχύτατη εναλλαγή σκέψης - δημιουργικής φαντασίας και πακέτο "Σύγκριση-Αποτέλεσμα" υψηλής απόδοσης. Η μητρική πλακέτα είναι αποσπώμενη και αποτελείται από πολλές ανεξάρτητες κυψελίδες, ώστε είναι πανεύκολη οποιαδήποτε αναβάθμιση και προσαρμογή σε κάθε Συνταγματική αλλαγή ...
Ο γιατρός σταμάτησε να βηματίζει. Είχε κολλήσει σ' ένα σημείο, με το βλέμμα ακίνητο και μίλαγε μηχανικά, σα να απάγγελνε ποίημα.
- ... Είναι ανθεκτικοί στις ιώσεις και ψυχονευρωτικές επιδημίες. Με αυτόματα αναπαραγόμενους ιστούς, με θάλαμο αισθημάτων, με σεξουαλικά κυκλώματα, με ...
Ο Σπριξ πλησίασε το παράθυρο και βλέμμα του ξεπέρασε τον ωκεανό από μπετόν της τερατούπολης και χάθηκε πέρα στον ορίζοντα. Ένα δάκρυ κυλούσε στα μάγουλά του, που αντανακλούσε το γλυκό κόκκινο χρώμα της δύσης.
Ηρακλής Τριανταφυλλίδης
{ Έχει δημοσιευτεί στο ένθετο περιοδικό "9" της Ελευθεροτυπίας (Τεύχος 49 / 23-5-2001) }
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου